Harry Osborn

Imię i nazwisko: Harry Osborn.
Pseudonim: Brak.
Rasa: Człowiek.
Miejsce pochodzenia: Nowy Jork, USA.
Wiek: 26 lat.
Frakcja: Cywil.

Wygląd:Harry jest facetem o aparycji wiecznego dwudziestolatka. Wyniosły uśmiech, spojrzenie typowe dla dzieciaka wychowanego ze świadomością ile znaczy i jakie może mieć wpływy za samo nazwisko. Twarz nie wybitnie przystojna, ale też nie brzydka. Można by powiedzieć, że charakteryzował go dosyć ciekawy typ urody i może dlatego ma takie powodzenie. Oczy niebieskie, włosy brązowe, z przedziałkiem po lewej stronie głowy, grzywka równo opadająca na bok. Jest raczej wysoki, oscyluje w granicach 178-180 cm, szczupły. Sprawia wrażenie eleganckiego, jednakże, nie w ten "krawaciarski" sposób. Po prostu wypisz wymaluj chłopak z bogatego domu, nic dodać, nic ująć. Potrafi jednak być całkiem przyjacielski z aparycji, jeśli kogoś lubi - lub chce coś zyskać.

Charakter:Młody Osborn to sprytna bestia, która wie czego chce i nie boi się o to walczyć, a już na pewno nie ma oporów moralnych, gdy w grę wchodzą jego priorytety. Potrafił być dobrym przyjacielem(nawet jeśli nie miał do nich zbytniego szczęścia), chociaż uraz pamięta do końca życia i nie ma zmiłuj. Jest inteligentny, umie kombinować i jak przystało na syna własnego ojca - umie się targować, wie co komu zaproponować, by osiągnąć cel. Reaguje agresją na niepowodzenia, jest uparty, czasem nawet za bardzo. Ma kompleks odrzucenia przez ojca, który jednak nieco zmalał ostatnimi czasy, szczególnie, że obecnie ma ważniejsze sprawy na głowie. Jest rozpieszczony, wpada w szał, jeśli nie może czegoś załatwić pieniędzmi, jednakże potem załącza mu się właśnie to sprytne i nie zawsze obliczalne myślenie, które szuka innych dróg do osiągnięcia celu. Frustrują go słabości, nie znosi świadomości, że ktoś ma nad nim przewagę. Pewny siebie, potrafi być szarmancki, sympatyczny, ma poczucie humoru. W pierwszym kontakcie sprawia dosyć sympatyczne wrażenie - chyba, że trafi się na zły moment, wtedy bez kija nie podchodź.

Umiejętności:
- dobry refleks
- wysoka zdolność dedukcji(potrafi się domyśleć wielu rzeczy wiążąc ze sobą podstawowe fakty)
- podstawowe umiejętności samoobrony
- jest niezły we wkradaniu się w różne miejsca
- bardzo dobra znajomość technologii, szczególnie tych z logiem OSCORP.

Moce: Póki co brak.

Broń: Jak wyżej, chyba, że liczymy paralizator, który ma przy sobie z czystych względów bezpieczeństwa. Czasem zdarza się jakaś drobna broń palna.

Ekwipunek: Telefon komórkowy z nowoczesnym oprogramowaniem. Internet i pliki Oscorp to zawsze dobra rzecz, którą warto mieć przy sobie. Do tego dochodzi wyżej wspomniany paralizator i/lub broń palna.

Historia: Wychował się właściwie wśród opiekunek i nianiek, gdyż ojciec był pochłonięty pracą, a matki nigdy nie poznał. To też zaczęło kształtować jego charakter w sposób taki, a nie inny od najmłodszych lat, to samo tyczyło się kompleks porzuconego dziecka. Był inteligentnym chłopcem, nie miał problemów z nauką, na dodatek był ciekawy świata, więc nie rozumiał czemu ojciec nie poświęca mu uwagi. Największą kroplą w czarze goryczy był moment, gdy Norman wysłał syna do internatu, najwyraźniej by nie zawracać sobie nim głowy. Młody Osborn szybko odkrył, że nawet prezenty urodzinowe były wysyłane przez lokaja czy innego służącego ojca, a nie jego samego. Zresztą wszystkie szkoły do jakich uczęszczał były z internatem, nawet na studiach znajdował się w innym mieście. Przez to też większość zdarzeń, w które Norman był uwikłany go omijała, choć oczywiście o Green Goblinie trudno było nie słyszeć. O "śmierci" ojca dowiedział się też za pośrednictwem mediów, więc wrócił do Oscorp, by przejąć jego stanowisko. Kiedy przebywał w domu na wakacjach często przeglądał znalezione pliki z firmy ojca, więc miał o tym całkiem przyzwoite pojęcie, jednakże dopiero od momentu "przejęcia pałeczki" zaczął wszystko poznawać od wewnątrz. Od jakiegoś czasu zauważył drżenie rąk, jednakże tłumaczy to sobie stresem i często zmęczeniem, gdyż nie raz i nie dwa spędził noc w firmie, by zapoznać się z pewnymi plikami czy też zadbać jak najlepiej o interesy. Powoli sięga w takich sytuacjach po alkohol, najczęściej szkocką, choć do alkoholizmu mu jeszcze daleko.