Iskra

Imię i nazwisko: Veronique Croisseux. Dla bliższych po prostu Ver.
Pseudonim: Iskierka, iskiereczka, jakakolwiek odmiana powyższego.
Rasa: Mutant
Miejsce pochodzenia: Paryż, obecnie mieszka w NYC.
Wiek: 18
Frakcja: Cywil.
Wygląd: 175 centymetrów piękności. Ver jest urody typowo francuskiej, acz nawet na tamtejsze standardy jest obiektywnie prześliczna. Delikatne rysy twarzy, lekko pociągła dość mały, zadarty nosek, półpełne usta, chciałoby się rzec, idealne do całowania. Włosy, zadbane, zapuszczone poniżej łopatek mają kolor kruczoczarny. Ślepka Ver są unikatowe, bo prawe jest płomiennopomarańczowe, lewe natomiast ma kolor jasnofioletowy.. Na prawe oko zawsze niemal opada grzywka. Biust ma, w sam raz. Jędrny, w rozmiarze mniej więcej C. Sylwetka dziewczyny jest nienaganna, dzięki wieloletnim treningom gimnastyki i dietom. Ale Veronique śmiało może powiedzieć: było warto.
Charakter: Taka śliczność jak Wercia urodą świat mogłaby podbić, ale jest z tych, co im to niepotrzebne. Mimo nieco wyzywającego, eksponującego wdzięki stylu ubierania się mówiącego nieraz 'weź mnie tu i teraz', tak naprawdę dziewczyna ma więcej z szarej myszki, niż z femme fatale. Jest w sumie introwertyczką, aspołeczną, skromną i cichą osóbką, od zakrapianych imprez wolącą samotmy chillout w domu i medytację po wcześniejszej wizycie u znajomego dealera. Poza tym, Ver wręcz kocha naturę. Mogłaby całymi dniami siedzieć na ławce w parku i przyglądać się naturze oraz słuchając śpiewu ptaków. Ogólnie, nieco z niej nawiedzona dziewczyna, która potrafi rzucić tekstem, o jaki nie posądziłby jej nikt obcy. Chodzi tu o jej niekiedy bezczelność i częściej brutalność, zazwyczaj jedynie słowna. Poza tym, kruczowłosa nie brzydzi się śmierci. Potrafi zabić, lub po prostu skutecznie zadać ogromny ból. Do tego wszystkiego dolicza się również jedna z kilku jej psychicznych chorób, schizofrenia. Głosy, jakie Veri słyszy nie są zbyt natrętne, ale... Jednak są, i czasem wystarczy tylko to.
Umiejętności: -Zręczność i kondycja nieco lepsze od przeciętnych.
-Świetnie walczy nożem.
-Zna doskonale francuski i angielski, w miarę ogarnia również łacinę.
-Daje sobie radę w walce wręcz, ciężko ją pokonać nawet w dwójkę. Kilkuosobowa banda dresiarzy ma szanse jedynie na uniknięcie kalectwa, nawet bez używania mocy.
-Dość dobry użytek potrafi zrobić z pistoletów.
-Kiepsko, ale jednak jeździ samochodem, ale prawka brak.
Moce: Można by rzec, że Veronique to ognista dziewczyna. Dosłownie. Domeną jej jest... Zgadnijcie. Posiada ona nad nim pełną kontrolę, nawet bez kontaktu fizycznego, do 200 metrów, aczkowiek nie wygląda to tak, jak w przypadku chociażby Ludzkiej Pochodni. U Veri jest to tak, że, tak jakby, jest ona ogniem. W każdej chwili może się w niego przeistoczyć, całkowicie lub częściowo. Ponadto, by odzyskać siły, kruczowłosa może płomienie zewsząd wchłonąć.Jednak poza tym, niczym mocami wyżej wymienionemu nie ustępuje.  Miotanie kulami ognia, latanie, służenie jako ognisko, cokolwiek tylko przyjdzie do głowy. Prócz tych wszystkich mniej lub bardziej przydatnych umiejętności, istnieje również druga strona medalu. Skoro Ver jest ogniem, odczuwa tak jego powstawanie, jak i gaszenie. To pierwsze powoduje przyjemne uczucie w okolicach serca, drugie natomiast ból, wszystko zależne od rozmiarów ognia. Odczuwanie bólu to największa słabość Veri, gdyż pojawia się niezależnie od wielkości płomieni i sposobu ich znikania. Paradoksalnie, gdy stanie się wielkim pożarem, łatwiej będzie sprawić jej ból tak wielki, by straciła przytomność, wracając jednocześnie do ludzkiej postaci. By uniknąć mniejszych nieprzyjemności, Veronique zawsze nosi przy sobie leki przeciwbólowe, od których jest uzależniona.
Broń: Nóż sprężynowy OTF dopięty do lewego nadgarstka.
Ekwipunek: Zapalniczka, zapałki, paczka mocnych petard, Iphone, portfel, środki przeciwbólowe. Wszystko schowane albo do kieszeni, albo torebki, pełnej takich drobiazgów.
Historia: Veronique przyszła na świat jako pierwsze i ostatnie, nieślubne swoją drogą, dziecko pewnego bogatego jegomościa z USA oraz mutantki pochodzącej z Francji. Kochany tatulek nie akceptował takiego wyniku romansu i tak dziecko, jak i matkę poniekąd wystawił na wiatr, wyrzucając je za drzwi izrywając z nimi kontakt. Wiadomo, jakoś sobie żyły przez te kilkanaście lat, ledwie wiążąc koniec z końcem. Od 14 roku życia, Ver musiała nawet podjąć się niechlubnej pracy kurtyzany. Dzięki temu dziewczyna mogła pozwolić sobie na odrobinę luksusu, jak chociażby prywatne zajęcia z gimnastyki. O pracy córki matka dowiedziała się, gdy pewnego ranka policja aresztowała Veronique pod zarzutem morderstwa ze szczególnym okrucieństwem, a konkretniej spalenia żywcem. I już groziło jej kilkadziesiąt lat 'azylu', gdy sprawa z miejsca ucichła. Na nieszczęście, z natłoku wrażeń i chorób, w międzyczasie zmarła matka Veri. Gdy płomień nadziei gasnął, po którejś rozprawie, jak gdyby nigdy nic sprawę umorzono. Jak się okazało, kochany ojciec przypomniał sobie o rodzince, niestety nieco zbyt późno. Mimo wszystko, młodziutka mutantka wybrała się do kraju czarnego prezydenta. Na miejscu jednak okazało się, że tatko również kopnął w kalendarz, a Veronique została zupełnie sama z ogromnym spadkiem. Los również chciał, że nastolatką zainterowało się Shield, dzięki czemu trafiła ona do młodego oddziału Mścicieli.